korku

böylesi her olağan durumun sonu ya aldatış ya vazgeçiş ya da ölüm. sırf bunları yaşamaktan korktuğu için insan kaçabilir mi hikayenin sonunu beklemeden; ya da sonun bunlardan biri olacağını adı gibi bilse de kim kaçabilmiş kendi hikayesinden?

canım acıyacak biliyorum. çok acıyacak hem de. ama ödleklik yapamayacak kadar mutlu ve ödeyeceği bedelin büyüklüğünü şu an hissedemeyecek kadar aşığım. aldanan, vazgeçilen ya da uzun yaşayan olmak istemiyorum ama istemekle ya da farkında olmakla hayatın riski azalıyo mu bilemiyorum.

güzel şeyleri kendini bırakarak, hesap kitap yapmayarak yaşayanlar en büyük kaybedenler oluyor, olmasına da. n'aapmalı peki?

yaş fındık çıksa da avuç avuç yesek bari..