Buldum! Ben buldum onu neden böyle hayvanlar gibi sevdiğimi, niye uzağımdaki bu adama hala bu kadar sadık olduğumu, beklediğimi, özledimi, korktuğumu, hayran olduğumu sonra delirip uzak durduğumu. Hepsinin nedenini buldum bu sabah!
O her şey!
Minik bir kız veledin babası olabilecek kadar şefkatli lakin huzursuz kaçak bir sevgili. Hem şehirin içinde kaybolmuş bir kentli hem doğudaki köyünün efendisi. Yer yüzündeki en düz erkek ve mubalağa ediyorum ama gizli bir gay. İnandığına körükörüne bağlanan bir faşistken içten içe savunduklarıyla sosyalist. Bedenini, beynini her güzel kadının sevmesini isteyen bir arsız ve fekat tek bir kadının aşkına kendini adayabilecek kadar romantik. Kelimelerin ve ritmin virtüözü bir sanatçı ama parasını cerrahpaşaolarak kazanan bir bilim adamı. Sapık ama sadık. Sadık mamafih kuralsız. Kuralsız fakat bağlı. Bağlı, vefakar ve vicdanlı lakin deli. Deli ama deli gibi akıllı. O benim hem bıçağım hem pamuğum.
O benim her şeyim. Çünkü o her şey. Daha azıyla yetinemem artık, daha normal biri çocuğumun babası olamaz! Başka biri yatağımda horlayamaz! Herkesin bilmediği bir şey var ben her şeyini bilerek seviyorum onu. Daha ötesi var mı, belki yok ama daha ötesinde bir yer var yalnızlık ve ben şu an ne kadar seversem seveyim ordada, tek başıma, hastayım.
No comments:
Post a Comment